Οι υποκριτές και ο χορός ήταν από τους σημαντικότερους συντελεστές μιας θεατρικής παράστασης.

Οινοχόη με σκηνή χορού που εκτελούν άντρες μεταμφιεσμένοι σε πουλιά. Περ. 480 π.Χ., Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο

Οι υποκριτές, όπως ονόμαζαν τότε τους ηθοποιούς, ήταν αποκλειστικά άντρες που υποδύονταν και τους αντρικούς και τους γυναικείους ρόλους των έργων. Με το σώμα και τη φωνή τους ζωντάνευαν το θεατρικό κείμενο μετατρέποντάς το σε δράση. Στην τραγωδία οι βασικοί υποκριτές ήταν αρχικά δύο και στη συνέχεια τρεις, ενώ στην κωμωδία ήταν τέσσερις έως επτά. Όμως οι ρόλοι των έργων ήταν περισσότεροι από τον αριθμό των υποκριτών, ιδιαίτερα στην τραγωδία. Έτσι, στην ίδια παράσταση κάθε υποκριτής έπαιζε όχι μόνο έναν, αλλά αρκετούς ρόλους.

Κομμάτι αγγείου με απεικόνιση υποκριτή με κοντό χιτώνα και ψηλές μπότες. Στο δεξί του χέρι κρατάει ένα προσωπείο και στο αριστερό ένα μικρό σπαθί. Περ. 350 π.Χ., Μουσείο Martin von Wagner, Βύρτσμπουρκ.

Ο χορός ήταν μία ομάδα αντρών που έπρεπε να τραγουδούν και να χορεύουν συντονισμένα. Όλα τα μέλη υποδύονταν τον ίδιο ρόλο (γέροντες πολίτες, γυναίκες, στρατιώτες κ.ά), άλλοτε αντρικό κι άλλοτε γυναικείο ανάλογα με την υπόθεση των έργων. Από το σύνολο των χορευτών ξεχώριζε ο κορυφαίος που καθοδηγούσε τους υπόλοιπους ως προς τη διάταξή τους στην ορχήστρα αλλά και ως προς το ρυθμό της κίνησης.

 

Στην τραγωδία οι υποκριτές φορούσαν, τόσο για τους αντρικούς όσο και για τους γυναικείους ρόλους, έναν μακρύ χιτώνα που έφτανε ως τους αστραγάλους. Είχε μακριά στενά μανίκια, τις χειρίδες, που κατέληγαν στους καρπούς των χεριών.

Διαβάστε περισσότερα...

Στο αρχαίο θέατρο, οι υποκριτές και τα μέλη του χορού έπαιζαν φορώντας προσωπεία, δηλαδή θεατρικές μάσκες. Η χρήση του προσωπείου προήλθε από τη διονυσιακή λατρεία, καθιερώθηκε όμως γιατί εξυπηρετούσε με πολλούς τρόπους το αρχαίο δράμα.

Διαβάστε περισσότερα...

Τα κείμενα και οι εικόνες των αγγείων μαρτυρούν ότι στις αρχαίες παραστάσεις πρέπει να υπήρχε κάποιου είδους σκηνογραφία. Θα πρέπει όμως να φανταστούμε τα «σκηνικά» αυτά πολύ διαφορετικά από αυτά που έχουμε σήμερα στο μυαλό μας.

Διαβάστε περισσότερα...

Οι τραγικοί ποιητές του 5ου αι. π.Χ. ήταν συνήθως και οι σκηνοθέτες των έργων τους. Ήταν υπεύθυνοι για τη σκηνική παρουσίαση των δραμάτων και την καθοδήγηση των υποκριτών και του χορού.

Διαβάστε περισσότερα...

Η μουσική ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του αρχαίου δράματος. Βρισκόταν στον πυρήνα κάθε παράστασης, όπου απαγγελία, μουσική και τραγούδι αποτελούσαν ένα ενιαίο σύνολο.

Διαβάστε περισσότερα...